-
1 nie doliczyć się się
недосчита́ться -
2 doliczyć się
-
3 doliczyć się
-
4 doliczyć\ się
сов. kogo-czego 1. насчитать кого-что;2.:nie \doliczyć\ się się недосчитаться
+ dorachować się -
5 doliczyć się
vr perf( ustalić liczbę) to count (up)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > doliczyć się
-
6 dolicz|yć
pf — dolicz|ać impf Ⅰ vt (dodać) to add (coś do czegoś sth to sth)- do ceny doliczono podatek VAT the price includes VAT- do wydatków doliczyli koszty podróży they added travelling costs to their expensesⅡ vi (skończyć liczenie) to count (up) (do czegoś to sth)- doliczyła do stu i zasnęła she counted to a hundred and fell asleepⅢ doliczyć się (ustalić) to count up- z trudem doliczył się, ile jest w kasie he had difficulty counting up how much was in the till- nie mogę się doliczyć trzech książek I’m three books short- nie mogła się doliczyć jednego pierścionka she was missing one ringThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dolicz|yć
-
7 doliczać
impf doliczyć* * *(-am, -asz)* * *ipf.doliczyć pf.1. (koszt, kwotę) (= dodawać) include, count (in), add (on l. in); doliczać coś do czegoś include sth in sth, add sth (on) to sth.2. (= policzyć, wyliczyć) count; doliczyć do dziesięciu/stu count (up) to ten/a hundred.pf.get one's count right; nie mogę się doliczyć dwóch talerzy I seem to be missing two plates.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > doliczać
См. также в других словарях:
doliczać się – doliczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} licząc, obliczając coś, uzyskiwać ostateczny wynik, ustalać liczbę czegoś, stwierdzać coś; z przeczeniem: mieć trudności z policzeniem czegoś, stwierdzać brak, niedobór czegoś, niezgodność rachunku ze stanem faktycznym :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doliczyć — dk VIb, doliczyćczę, doliczyćczysz, doliczyćlicz, doliczyćczył, doliczyćczony doliczać ndk I, doliczyćam, doliczyćasz, doliczyćają, doliczyćaj, doliczyćał, doliczyćany 1. «dodać do sumy uprzednio obliczonej, włączyć dodatkowo do rachunku, do… … Słownik języka polskiego
dorachować — dk IV, dorachowaćrachuję, dorachowaćrachujesz, dorachowaćrachuj, dorachowaćował, dorachowaćowany dorachowywać ndk VIIIa, dorachowaćowuję, dorachowaćowujesz, dorachowaćowuj, dorachowaćywał, dorachowaćywany 1. przestarz. «doliczyć, dodać»… … Słownik języka polskiego
rachunek — m III, D. rachuneknku, N. rachuneknkiem; lm M. rachuneknki, D. rachuneknków 1. «obliczanie, obliczenie za pomocą działań arytmetycznych; działanie na liczbach, liczenie, rachowanie; także liczby, pozycje, rubryki, na których ma się to działanie… … Słownik języka polskiego
stracić rachunek — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie móc się doliczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po kolejnym kieliszku stracili rachunek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
doliczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, doliczaćam, doliczaća, doliczaćają, doliczaćany {{/stl 8}}– doliczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, doliczaćczę, doliczaćczy, doliczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dodawać … Langenscheidt Polski wyjaśnień
